زخم پا عارضه شایع دیابت کنترل نشده است ، که به دلیل تجزیه بافت پوست و در معرض دید قرار گرفتن لایه های زیر ایجاد می شود. معمولاً در انگشتان پا و زیر پا دیده می شود و می تواند تا استخوان پیشرفت کند.
همه افراد دیابتی می توانند به زخم پا و درد پا مبتلا شوند ، اما مراقبت مناسب از پا می تواند از بروز آنها جلوگیری کند. درمان زخم پای دیابتی و درد پا بسته به علت آنها متفاوت است. برای هرگونه درد یا ناراحتی پا ، با متخصص خود مشورت کنید تا مطمئن شوید مسئله جدی نیست ، زیرا در صورت عدم توجه ، زخم های آلوده باعث قطع عضو می شوند.
ایجاد علائم و تشخیص:
یکی از اولین علائم زخم پا ترشح از پاها است که می تواند جوراب های شما را لکه دار کند. تورم غیرمعمول ، تحریک ، قرمزی و بوی یک یا هر دو پا نیز از علائم اولیه زخم پا است.
بارزترین نشانه جدی زخم پا ، بافت سیاه اطراف زخم است (که به آن اسکار می گویند). این امر به دلیل عدم جریان خون سالم در ناحیه اطراف زخم اتفاق می افتد. گانگرن جزئی یا کامل ، که بیانگر مرگ بافتی به دلیل عفونت است ، ممکن است در اطراف زخم ایجاد شود. در این حالت ممکن است ترشحات بدبو ، درد و بی حسی ایجاد شود.
علائم زخم پا همیشه واضح نیست. گاهی اوقات ، زخم علائم را نشان نمی دهد تا زمانی که آلوده شود. در صورت مشاهده هرگونه تغییر رنگ پوست ، به ویژه سیاه شدن بافت ، یا احساس درد در ناحیه ، با متخصص خود صحبت کنید.
متخصص احتمالاً شدت زخم شما را در مقیاس 0 تا 3 با استفاده از معیارهای زیر تعیین می کند:
0: زخم وجود ندارد اما پا در معرض خطر است
1: زخم وجود دارد اما عفونت ندارد
2: زخم عمیق ، مفاصل ، عضله استخوان در معرض دید است
3: زخم گسترده یا آبسه عفونت
درمان زخم پای دیابتی:
برای جلوگیری از درد و زخم ، پاهای خود را از فشار بیش از حد راحت کنید. این حالت کاهش فشار نامیده می شود و برای همه زخم های پای دیابتی مفید است. فشار راه رفتن می تواند عفونت را بدتر کرده و زخم بزرگ شود. برای افرادی که دارای اضافه وزن هستند ، فشار اضافی ممکن است علت درد مداوم پا باشد.
متخصص ممکن است توصیه کند که برای محافظت از پاها از موارد خاصی استفاده کنید:
متخصصان برای تمیز کردن زخم های پای دیابتی ، پوست مرده ، اجسام خارجی یا عفونت هایی که می توانند باعث زخم شوند را از بین می برند.
عفونت از عوارض جدی زخم پا است و نیاز به درمان سریع دارد. همه عفونت ها به طور یکسان درمان نمی شوند. ممکن است بافت اطراف زخم به آزمایشگاه ارسال شود تا مشخص شود کدام آنتی بیوتیک کمک می کند. اگر متخصص به یک عفونت جدی مشکوک باشد ، ممکن است برای بررسی علائم عفونت استخوان ، اشعه ایکس تجویز کند.
با استفاده از موارد زیر می توان از عفونت زخم پا جلوگیری کرد:
- حمام پا
- ضد عفونی کننده پوست اطراف زخم
- خشک نگه داشتن زخم با عوض کردن مکرر پانسمان
- درمان های آنزیمی
- پانسمان های ویژه برای جلوگیری از رشد باکتری ها
لطفا نظرات و تجربیات خود را در مورد زخم پای دیابتی ارائه دهید تا هموطنان گرامی از نظرات و دیدگاه های شما استفاده نمایند.
-
این موضوع 2 سال، 8 ماه پیش توسط
eadealkala اصلاح شده است.
-
این موضوع 2 سال، 8 ماه پیش توسط
eadealkala اصلاح شده است.